-
1 incutio
incŭtĭo, ĕre, cussi, cussum [in + quatio] - tr. - [st1]1 [-] heurter contre, appliquer en frappant. - incutere scipionem in caput, Liv. 5, 41, 9: asséner un coup de bâton sur la tête de qqn. - incutere pedem terrae, Quint. 2, 12, 10: frapper son pied contre la terre. - alicui colaphum incutere, Juv. 9, 5: appliquer à qqn un soufflet. - incussi articuli, Plin. 30, 78: membres contusionnés. - plur. n. incussa, Plin. 29, 33: parties contusionnées, contusions. [st1]2 [-] lancer contre. - incutere hastas, tela, saxa Tac. An. 13, 39 ; H. 3, 31, lancer des javelots, des traits, des pierres. - imber grandinem incutiens, Curt. 8, 4, 5: pluie mêlée de grêle. [st1]3 [-] fig. envoyer, inspirer, susciter. - alicui terrorem incutere, Cic Tim. 37: inspirer de la terreur à qqn. - timor incutitur, Cic. de Or. 2, 209: on inspire de la frayeur. - animo religionem incutere, Liv. 22, 42, 9: jeter dans l'âme une crainte religieuse. - alicui negoti aliquid incutere, Hor. S. 2, 1, 80: susciter à qqn qq embarras. - alicui nuntium incutere, Liv. 2, 8, 7: apporter brusquement une nouvelle à qqn.* * *incŭtĭo, ĕre, cussi, cussum [in + quatio] - tr. - [st1]1 [-] heurter contre, appliquer en frappant. - incutere scipionem in caput, Liv. 5, 41, 9: asséner un coup de bâton sur la tête de qqn. - incutere pedem terrae, Quint. 2, 12, 10: frapper son pied contre la terre. - alicui colaphum incutere, Juv. 9, 5: appliquer à qqn un soufflet. - incussi articuli, Plin. 30, 78: membres contusionnés. - plur. n. incussa, Plin. 29, 33: parties contusionnées, contusions. [st1]2 [-] lancer contre. - incutere hastas, tela, saxa Tac. An. 13, 39 ; H. 3, 31, lancer des javelots, des traits, des pierres. - imber grandinem incutiens, Curt. 8, 4, 5: pluie mêlée de grêle. [st1]3 [-] fig. envoyer, inspirer, susciter. - alicui terrorem incutere, Cic Tim. 37: inspirer de la terreur à qqn. - timor incutitur, Cic. de Or. 2, 209: on inspire de la frayeur. - animo religionem incutere, Liv. 22, 42, 9: jeter dans l'âme une crainte religieuse. - alicui negoti aliquid incutere, Hor. S. 2, 1, 80: susciter à qqn qq embarras. - alicui nuntium incutere, Liv. 2, 8, 7: apporter brusquement une nouvelle à qqn.* * *Incutere scipionem eburneum in caput alterius. Liu. Le frapper d'un baston sur la teste.\Incutere pedem terrae. Quintil. Frapper la terre du pied.\Incutere colaphum. Iuuen. Bailler un soufflet.\Incutere pollicem limini. Plin. Heurter.\Incutere ad inanimata transfertur: vt Incutere errorem. Cic. Mettre en erreur et fantasie, Faire resver.\Desyderium vrbis incutere alicui. Horat. Luy faire regretter la ville, et qu'il desire d'y retourner.\Metum incutere. Liu. Faire paour.\Morbum incutere. Plaut. Faire malade.\Negotii aliquid incutere alicui. Horat. Luy faire quelque fascherie, ou donner des affaires.\Nuntium alicui incutere. Liu. Luy annoncer hastivement quelques nouvelles.\Pigritiam incutere. Liu. Rendre paresseux.\Religionem incutere. Liu. Mettre en scrupule de conscience.\Vim ventis incutere. Virgil. Bailler force. -
2 Hagelwetter
[1196] Hagelwetter, grandinis imber. imber grandinem incutiens (Regen mit Hagel). – vis creberrimae grandinis (starker Regen mit Hagel). – tempestas cum grandine ac tonitribus caelo deiecta (Gewitter mit Hagel). – tempestas calamitosa (Gewitter, das Hagelschaden bringt).
-
3 incutio
in-cutio, cussī, cussum, ere [ quatio ]1) ударять (in aliquid, alicui rei)i. arietem muro L — таранить стенуverbera i. Sil — осыпать ударамиimber grandinem incutiens QC — дождь, смешанный с градом2) метать, бросать, кидать, швырять (saxa, faces et hastas T)3) внушать, вселять (alicui terrorem C; pudorem H)4) причинять ( alicui morbum Pl)i. alicui negotia H — наделать кому л. хлопотi. alicui errorem C — ввести кого-л. в заблуждение5) выкрикивать, криком сообщать (alicui foedum nuntium L)6) придавать ( vim ventis V) -
4 incutio
in-cutio, cussī, cussum, ere (in u. quatio), anschlagen, anstoßen, an od. auf etwas schlagen, stoßen, I) im allg.: A) eig.: pedem terrae, Quint.: scipionem in caput, Liv.: arietem muro, Liv.: alci colaphum, einen Backenstreich geben, Iuven. – B) übtr.: incussi articuli, angeschlagen, durch das Anschlagen verletzt, Plin. – inc. mentem, erschüttern, Val. Flacc.: inc. verecundiam, verletzen, Ambros. – II) insbes., nach od. auf jmd. hinschleudern, -werfen, nach etw. hinüberschleudern, -werfen, A) eig.: faces et hastas, tela, Tac.: ictus ossibus incussi, auf die Knochen fallend, Curt.: imber grandinem incutiens, Curt. – B) übtr., jmdm. einflößen, einjagen, erregen, verursachen (s. Benecke Iustin. 38, 7, 8. Bünem. Lact. 5, 1, 17), alci morbum, Plaut.: iram, Enn.: alci timorem, Cic., od. metum, Liv.: religionem animo, Liv.: superstitionem, Curt., populo superstitionem, Iustin.: errorem, Cic.: blandum per pectora amorem, Lucr.: suavem alci in pectus amorem, Lucr.: desiderium urbis, Hor.: aliquid negotii alci, Hor.: bellum, drohe mit Kr., Hor.: minas, Ov.: vim ventis, Verg.: alci foedum nuntium, die erschütternde Schreckensbotschaft zurufen, Liv.
-
5 incutio
in-cutio, cussī, cussum, ere (in u. quatio), anschlagen, anstoßen, an od. auf etwas schlagen, stoßen, I) im allg.: A) eig.: pedem terrae, Quint.: scipionem in caput, Liv.: arietem muro, Liv.: alci colaphum, einen Backenstreich geben, Iuven. – B) übtr.: incussi articuli, angeschlagen, durch das Anschlagen verletzt, Plin. – inc. mentem, erschüttern, Val. Flacc.: inc. verecundiam, verletzen, Ambros. – II) insbes., nach od. auf jmd. hinschleudern, -werfen, nach etw. hinüberschleudern, -werfen, A) eig.: faces et hastas, tela, Tac.: ictus ossibus incussi, auf die Knochen fallend, Curt.: imber grandinem incutiens, Curt. – B) übtr., jmdm. einflößen, einjagen, erregen, verursachen (s. Benecke Iustin. 38, 7, 8. Bünem. Lact. 5, 1, 17), alci morbum, Plaut.: iram, Enn.: alci timorem, Cic., od. metum, Liv.: religionem animo, Liv.: superstitionem, Curt., populo superstitionem, Iustin.: errorem, Cic.: blandum per pectora amorem, Lucr.: suavem alci in pectus amorem, Lucr.: desiderium urbis, Hor.: aliquid negotii alci, Hor.: bellum, drohe mit Kr., Hor.: minas, Ov.: vim ventis, Verg.: alci foedum nuntium, die erschütternde Schreckensbotschaft zurufen, Liv. -
6 incussa
incŭtĭo, cussi, cussum, ĕre, v. a. [inquatio], to strike upon or against (syn.: impingo, illido, infligo; class.; in Cic. only in the trop. signif.).I.Lit.:B.scipionem in caput alicujus,
Liv. 5, 41, 9: pedem terrae, to strike or dash against, Quint. 2, 12, 10:pollicem limini cubiculi,
Plin. 7, 53, 54, § 181:tignum capiti,
Juv. 3, 246:incutiebantur puppibus prorae,
Curt. 9, 9:incussi articuli,
i. e. injured by a blow, Plin. 30, 9, 23, § 78.—Hence, subst.: incussa, ōrum, n. plur., bruised or injured parts, Plin. 29, 2, 9, § 33; 22, 14, 16, § 37.—Transf., to throw, cast, hurl:II.tormentis faces et hastas,
Tac. A. 13, 39:tela saxaque,
id. H. 3, 31:imber grandinem incutiens,
Curt. 8, 4, 5:colaphum,
to give a box on the ear, Juv. 9, 5. —Trop.A. (α).With dat.: multis magnum metum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:(β).terrorem alicui,
Cic. Univ. 10 fin.:religionem animo,
Liv. 22, 42, 9:alicui foedum nuntium,
bring bad news, id. 2, 8, 7:animis subitam formidinem,
Curt. 4, 13, 13:ingentem animo sollicitudinem,
id. 3, 6, 5:desiderium urbis,
Hor. Ep. 1, 14, 22:ne forte negoti Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum,
should occasion trouble, id. S. 2, 1, 80. —Without dat.:B.timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus,
Cic. de Or. 2, 51, 209. — -
7 incutio
incŭtĭo, cussi, cussum, ĕre, v. a. [inquatio], to strike upon or against (syn.: impingo, illido, infligo; class.; in Cic. only in the trop. signif.).I.Lit.:B.scipionem in caput alicujus,
Liv. 5, 41, 9: pedem terrae, to strike or dash against, Quint. 2, 12, 10:pollicem limini cubiculi,
Plin. 7, 53, 54, § 181:tignum capiti,
Juv. 3, 246:incutiebantur puppibus prorae,
Curt. 9, 9:incussi articuli,
i. e. injured by a blow, Plin. 30, 9, 23, § 78.—Hence, subst.: incussa, ōrum, n. plur., bruised or injured parts, Plin. 29, 2, 9, § 33; 22, 14, 16, § 37.—Transf., to throw, cast, hurl:II.tormentis faces et hastas,
Tac. A. 13, 39:tela saxaque,
id. H. 3, 31:imber grandinem incutiens,
Curt. 8, 4, 5:colaphum,
to give a box on the ear, Juv. 9, 5. —Trop.A. (α).With dat.: multis magnum metum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:(β).terrorem alicui,
Cic. Univ. 10 fin.:religionem animo,
Liv. 22, 42, 9:alicui foedum nuntium,
bring bad news, id. 2, 8, 7:animis subitam formidinem,
Curt. 4, 13, 13:ingentem animo sollicitudinem,
id. 3, 6, 5:desiderium urbis,
Hor. Ep. 1, 14, 22:ne forte negoti Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum,
should occasion trouble, id. S. 2, 1, 80. —Without dat.:B.timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus,
Cic. de Or. 2, 51, 209. —
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский